Het is bijna over

Reisverslag 9
Na een week stage komt het einde van de stage nu echt in zicht, nog acht dagen zijn wij werkzaam op het Groenberg College, te Grabouw. Dit betekend dat de zaken afgehandeld moeten worden en de daarbij horende verslagen ingeleverd worden. Het is raar om te bedenken dat over twee weken de stage in Zuid-Afrika al is afgelopen. De tijd is voorbij gevlogen en het zou geen straf zijn om hier langer te blijven, echter hebben we een heel mooi vooruitzicht. Over twee weken beginnen Thijs, Bob, Anju en ik onze reis door een groot deel van het zuiden van het continent Afrika. We beginnen de 7e van juni in Zuid-Afrika en rijden dan vervolgens met onze huurauto naar Namibië, Botswana, Zimbabwe, Zuid-Afrika (Johannesburg), Mozambique, Swaziland en via Lesotho weer terug naar Zuid-Afrika. De reis is redelijk voor ons uitgestippeld omdat we veel gaan doen in een relatief korte tijd. Anju vliegt na drie weken weer terug naar huis en Thijs en Bob vliegen ook nog eens tien dagen eerder. Het laatste gedeelte van mijn reis ik dus helemaal alleen. Dit ga ik doen door gebruik te maken van de ‘Bazzbus’, dit is een bus die van hostel naar hostel gaat om backpackers op te pikken.
Nu de stage bijna over is moet ik kijken of ik de leerdoelen die ik in het begin van de stage gesteld heb ook daadwerkelijk behaald heb. Een ding is duidelijk, in de afgelopen stage ben ik als mens en als docent enorm gegroeid. Alleen al de ervaring telt zwaar mee in mijn ontwikkeling als leraar. Het is belangrijk om te zien dat niet iedereen in de wereld de zelfde kansen heeft als de Nederlanders. Daarnaast is het goed om te zien dat er wel verandering aan de gang is en dat het allemaal niet zo ‘slecht’ is als ik van te voren had verwacht. Op het Groenberg College lopen ook gewoon goede leerraren en leerlingen rond. De leerlingen zijn hier ook gewoon pubers en gedragen zich net zoals de leerlingen in Nederland af en toe een beetje opstandig. Ook zonder ‘fancy’ PowerPoints, Smartboards, tablets en andere techniek kan er ook gewoon goed lesgegeven worden. Ook met veertig leerlingen in de klas kun je lesgeven en ze kunnen zich hier super snel aanpassen aan nieuwe omstandigheden.
Er zijn natuurlijk zaken waarin Nederland verder ontwikkeld is dan Zuid-Afrika. Zo is het verschil tussen verschillende middelbare scholen in Nederland klein, en is VWO van het Johannes Fontanus College in Barneveld ‘gewoon’ hetzelfde als VWO op een middelbare school in Nijmegen. In Zuid-Afrika hangt de kwaliteit van de school af aan het geld dat de leerlingen moeten betalen om les te krijgen. Zo hebben de gratis scholen het minst, dan komen de scholen met een kleine ouderlijke bijdrage zoals het Groenberg College, dan komen de iets duurdere scholen en uiteindelijk komen de enorm dure ‘private schools’. In Nederland kennen we dit verschil niet. We hebben wel een aantal ‘private schools’ maar de meeste leerlingen zitten op een ‘normale’ middelbare school. In Zuid-Afrika heeft een leerling van het laagste schoolniveau veel minder kans dan een leerling van een ‘private school’.
Het is nu maandag en school is al weer een aantal uur begonnen. In de grote pauze is er een meeting met de voetbalspelers en worden de teams voor de wedstrijd van morgen gemaakt. We spelen een wedstrijd tegen een school uit Viliersdorp, de school waar we de vorige wedstijd uit hebben gespeeld. De vorige wedstrijden gingen beiden verloren en de leerlingen zijn er op gebrand om deze keer wel te winnen.
De aankomende weken worden druk maar gezellig.