Werk, Familie en ToiToi

Hallo Iedereen,

Het is alweer even geleden sinds mijn laatste blog. Er is de afgelopen tijd weer veel gebeurd en daarom heb ik ook veel te vertellen. In mijn vorige blog heb ik het over de fundraising gehad die ik voor het voetbalteam heb opgestart. Deze actie is veel beter verlopen dan ik had verwacht en er is een groot bedrag opgehaald. Twee weken geleden ben ik samen met Sophia naar de winkel gegaan om de eerste producten te kopen. Dit waren: acht nieuwe voetballen, pionnen, hoedjes, een ballenzak en een ballenpomp. De spelers waren hier ongelooflijk blij mee. Tijdens de trainingen van de afgelopen weken heb ik hulp gekregen van een jongen die vorig jaar is afgestudeerd van het Groenberg College in Grabouw. Door deze jongen een aantal tips te geven hoop ik voor vertrek de touwtjes aan hem over kunnen geven. De tips zijn vooral op coaching en training gericht, dit zodat hij dit op een professionele manier kan doorzetten. In de afgelopen tijd heb ik veel geleerd op de stage in Zuid-Afrika. Zo heb ik geleerd om met veel minder materiaal te werken en heb ik ook geleerd om flexibel te zijn. De meeste leraren in Nederland noemen zichzelf vaak flexibel maar in Nederland zijn er simpelweg meer oplossingen mogelijk door het materiaal dat er beschikbaar is. Daarnaast heb ik geleerd dat lesgeven in principe overal hetzelfde is en dat leerlingen dezelfde behoeftes hebben. In Nederland is makkelijker om aan deze behoeftes te voldoen. Zo hebben de meeste leerlingen in Nederland een stabiele thuissituatie terwijl heel veel leerlingen in Zuid-Afrika dit niet hebben. Deze twee voorbeelden zijn meer een klein deel van de kennis en de vaardigheden die ik nu al in Zuid-Afrika heb geleerd. Volgend jaar gaat het ‘echte’ leven beginnen en mag ik starten met de LIO stage. Tijdens deze stage sta je zelf voor de klas zonder dat er iemand bij jouw in de klas zit. Tijdens deze stage ga ik de ervaring die ik Zuid-Afrika heb opgedaan gebruiken om mijzelf als leraar te ontwikkelen. Nu we eenmaal op de helft zijn krijg je door dat je niet alleen op professioneel niveau gegroeid ben, maar ook dat ik op persoonlijk vlak gegroeid ben. Na een aantal weken is het voetbal team beter georganiseerd en hebben we twee wedstrijden gespeeld. Helaas gingen beiden wedstrijden verloren en is er natuurlijk nog ruimte voor verbetering. De leerlingen vinden het echter geweldig om met het nieuwe materiaal te spelen en maken dit ook zichtbaar duidelijk. Het was leuk dat mijn ouders aanwezig waren en meegingen naar de eerste uitwedstrijd van het ‘seizoen’. Mijn ouders zijn samen met mijn broer vorige week aangekomen en hebben de eerste dagen in Kaapstad toeristische dingen gedaan en zijn ook een aantal keren op stage gekomen. De tweede week ben ik samen met mijn familie de Garderoute nog een keer wezen doen. De eerste keer sliepen we samen met de andere Nederlandse studenten in verschillende hostels en hebben we een groot aantal activiteiten ondernomen. Met mijn ouders sliepen we echter in Hotels wat de ervaring toch wat anders maakt, ook met mijn familie hebben we een groot aantal activiteiten ondernomen en hebben zij een aantal mooie plekken gezien in dit geweldige land. Wij hebben grotten bezocht, met luipaarden geknuffeld, van bergen afgefietst, robben gezien, olifanten gezien, giraffen gezien, Pumba’s (wrattenzwijn) gezien, leeuwen gezien, relaxed en vooral heel veel genoten. De week vloog om en voor dat ik het wist stond ik alweer op het vliegveld om afscheid te nemen. Het was erg leuk dat de hele familie hier was om dit mooie land en mijn stageplek te bekijken. Na de vakantie begint het echte werk weer en gaan de trainingen en de wedstrijden van het voetbalteam weer verder. De einde van de stage begint ook in zicht te komen wat betekend dat de opdrachten voor de twee minoren ook afgemaakt moeten worden. Er zal dus iets minder gefeest moeten worden en meer gewerkt. Dit is echter altijd al mijn werkwijze geweest en ik hoop dat ik het deze keer weer red;)
Tijdens de periode dat ik Zuid-Afrika zit heb ik soms niet het gevoel dat ik echt in Afrika zit, dit komt omdat veel stukken van Zuid-Afrika net zo goed ontwikkeld zijn als de gebieden die wij gewend zijn in Europa. Hier bedoel ik mee dat de armoede wel degelijk te zien is maar dat er ook gebieden zijn waar je dit moeilijker kan zien. Een voorbeeld hiervan is onze huisvesting, waar je de armoede niet direct ziet. Wij weten dat de townships niet verder dan 500 meter van ons huis zitten, maar doordat je ze niet kan zien lijkt het toch verder weg. Nadat ik en Shari terug naar huis reden toen ik mijn ouders had uitgezwaaid werden we allebei weer even met de neus op de feiten gedrukt. Op het moment dat wij bijna Grabouw weer in wilden rijden stond de hele snelweg vast en schreeuwden mensen tegen ons dat we echt niet verder konden rijden, er was een ‘toitoi’ aan de gang. Nadat we hadden nagevraagd bij andere automobilisten wat een ‘toitoi’ precies was kwamen we erachter dat de hele snelweg dicht was omdat er midden op de snelweg gestaakt werd. De auto’s die wel doorreden werden bekogeld met stenen en hadden geluk als ze één autoruit over hadden als ze door de staking heen waren gereden. De mensen staakten omdat ze betere omstandigheden wilden hebben in de nieuwe illegale nederzettingen aan de rand van Grabouw. Omdat de illegale nederzettingen buiten de jurisdictie van de plaatselijke gemeente ligt kon deze niks doen aan de bouw van de nieuwe ‘huizen’. De school ging vandaag om deze reden om kwart over 11 al dicht en we weten nog niet of we morgen wel stage kunnen lopen. In Nederland wordt er af en toe teveel gepraat maar hier af en toe te weinig. De mensen die staken hebben niks te verliezen en zijn ook niet bang om geweld te gebruiken om hun doel te bereiken. Wij zelf zijn hartstikke veilig maar veel leerlingen een leraren waren niet in staat om naar school te komen. Op deze manier maken wij ook kennis met de minder leuke kanten van Zuid-Afrika, dit betekend natuurlijk niet dat dit hier alleen hier gebeurt.